Over mij

In 1951 ben ik als baby'tje van 5 maanden in Nederland aangekomen uit Indonesië, dat Nederlands Indië heette. Het was toen het einde van de koloniale geschiedenis van Nederland. Mijn vader zat in het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL) en op de Molukken mocht hij niet meer wonen. De Nederlandse regering besloot het leger met zijn gezinnen naar Nederland te halen voor een half jaar. We verblijven hier nu al 70 jaar… Door deze geschiedenis voel ik me betrokken bij alles wat Moluks is.

Sinds 1974 woon ik in Baarn. Ik heb dertig jaar voor de klas gestaan in het basisonderwijs en “Nona Jazzballet” gedraaid. Ik ben actief geweest in verschillende besturen en stichtingen: de Allochtonenraad voor de gemeente Baarn, bij Kelompok Wanita2 Maluku (landelijke beweging voor vrouwenemancipatie), bij SAM2 en nu ook bij de Seniorenraad Baarn en de stichting Koloniaal Verleden - Onze gedeelde geschiedenis bij Lokaal-O. Voor GroenLinks Baarn ben ik steunfractielid geweest en ben ik kort raadslid geweest ter vervanging van Heidi van Otten.

Op de lijst van GroenLinks

Als jongeling lag mijn sympathie bij de PPR. Later ben ik lid geworden van GroenLinks, omdat ik niet alleen langs de zijlijn kritisch wil zijn, maar actief het beleid wil medebepalen. Bij GroenLinks voel ik me thuis, herken ik mijn idealen voor het leven: een samenleving die voor elkaar zorgt, met elkaar deelt. Een partij die ook mondiaal begaan is met de minderbedeelden en de natuur. Samen de verantwoording hebben voor de globalisatie van ons bestaan, waarin wij sámen leven.

Belangrijke onderwerpen

Tegenwoordig hebben we voor wat ik bedoel met bovenstaande het woord 'inclusie'. Hiermee willen we dat iedereen in Nederland gelijke rechten heeft en ook een gelijke behandeling krijgt. De samenleving verruwt sterk, evenals de politiek. Iedereen roept en lucht het hart naar believen zonder gevoel van empathie voor de ander. Zelfs de regering in Den Haag geeft hiervan het slechtste voorbeeld. In Baarn wil ik proberen om de mensen dichter bij elkaar te laten komen en daarvoor initiatieven te ondersteunen vanuit de gemeente en vanuit de mensen zelf.

Velen kennen onze gezamenlijke geschiedenis niet of niet meer. Veel nieuwe mensen zijn in Baarn komen wonen als economisch werkzoekenden of als politieke vluchtelingen. Ik pleit voor meer voorlichting voor alle Baarnaars en nieuwkomers in de omgang met elkaar. Denk bijvoorbeeld aan gedragsregels en begrip van elkaars gewoonten, voorlichting over straatintimidatie of verkeerslessen.

In Baarn

Baarn is een fijne gemeente om in te wonen. Het groen is zo sterk dat trottoirtegels het moeten ontgelden en voetgangers genoodzaakt zijn om op straat te lopen. Extra ongemakkelijk voor senioren en rolstoelgebruikers. Sociaal zijn er veel voorzieningen zodat de mensen door de bomen het bos niet zien van al onze hulpinstanties. Gelukkig is PIT Baarn er nu.

Taalmaatjes of andere vormen van nieuwkomers helpen om de Nederlandse taal te leren is een buitengewoon fenomeen. De ouders en met name de moeders kunnen de kinderen dan beter helpen met huiswerkbegeleiding of met taalvaardigheid. Taal is van essentieel belang om actief of passief deel te nemen aan de samenleving in Baarn.

De vele buitenverblijven rondom Baarn vormen een trekpleister voor toeristen. De Baarnaars zelf kennen de geschiedenis van onze grote villa’s uit het koloniale verleden niet. Ik wil me sterk maken om onze gezamenlijke geschiedenis aan alle Baarnaars en nieuwkomers sámen bekend te maken en te respecteren.