Voorzitter, de gemeenteraad van Baarn staat vanavond voor een belangrijk besluit. En ik ben blij dat ik hier als volksvertegenwoordiger mijn bijdrage aan mag leveren. Want, nadat ik 10 maanden geleden plotseling ernstig ziek werd, viel ik deze maand, bij mijn terugkeer in de raad, met mijn neus in de boter. Niet even rustig opstarten, maar meteen vol aan de slag met een groot en belangrijk onderwerp. Een voorstel dat Baarn gaat veranderen, dat lijkt zeker.
De afgelopen weken waren intensief. Een periode waarin de betrokkenheid van onze inwoners voelde als een warme deken. Ieder probeerde er vanuit zijn of haar eigen rol het beste van te maken. Het beste voor Baarn, maar ook voor het landgoed. En dat is waar het wringt. Want blijkbaar lukt het niet om beide belangen met elkaar te verenigen. Het behoud van Landgoed Paleis Soestdijk EN onze prachtige leefomgeving, waar rust en natuur hele belangrijke kwaliteiten zijn.
Laat ik beginnen te zeggen dat GroenLinks de inzet van de familie Meijer voor de renovatie van het paleis waardeert, maar we blijven heel veel moeite houden met de wijze waarop dit alles wordt gefinancierd. Zoals ik tijdens het debat al zei: als het plan voor de woningbouw en het hotel los van de renovatie beoordeeld zou zijn, zou het zonder meer zijn afgewezen. Dat maakt het een bijzonder complex vraagstuk, waarbij ik me verantwoordelijk voel om op te komen voor diegenen die dat zelf niet kunnen. Om een stem te geven aan alle bewoners die niet hebben ingesproken: de dassen, de boommarters, de buizerds, de vossen, ringslangen, vleermuizen en ga zo maar door. Maar ook de toekomstige generaties die over 50 of over 100 jaar hier wonen. Wat willen we nalaten? Een druk recreatiegebied met verschillende evenementenlocaties of een groot aaneengesloten natuurgebied met een sterke biodiversiteit?
Juist daarom vinden het zo belangrijk om een gebiedsvisie te ontwikkelen. Een visie waarin we zoeken naar de balans tussen natuur en recreatie. Deze balans ontbreekt in het huidige plan voor Landgoed Paleis Soestdijk. Met het toestaan van deze grootschalige ontwikkelingen is het hek van de dam en is er geen enkel argument meer om soortgelijke ontwikkelingen in de omgeving af te wijzen.
Het besluit dat de raad van Baarn vanavond neemt gaat daarom ook niet alleen over dit specifieke landgoed, maar over de toekomst van de hele omgeving. En dat ligt ons zwaar op de maag.
We hebben de afgelopen tijd veel mensen gesproken en kunnen eigenlijk niet anders dan concluderen dat het - ondanks de aanpassingen - te veel, te massaal en niet passend is op deze plek. De aantasting van de natuur is door de bouw van bijna 100 woningen en een hotel met 120 kamers dermate groot dat je dit niet kunt compenseren door het wegwerken van wat achterstallig onderhoud op het landgoed.
Wij vinden het belangrijk dat er niet alleen een plus ontstaat voor de natuur ter plaatse, maar dat ook het netwerk wordt versterkt. Een robuuster ecologische hoofdstructuur, zoals dat beoogd was. Een natuurnetwerk wat ook echt functioneert als netwerk. Daartoe worden een aantal stappen gezet, maar wat GroenLinks betreft is dat onvoldoende. Daarom dienen wij vanavond een amendement in om de door de provincie reeds beoogde faunapassage ter hoogte van de Embranchementsweg toe te voegen aan de maatregelen voor natuurcompensatie.
GroenLinks heeft lang geprobeerd om in gesprek te blijven. Om bij te sturen naar een kleinschaliger plan met meer oog voor de natuur. Voor een betere borging van alle mooie woorden van de Meijer Bergman Erfgoed Groep. Dit heeft geleid tot aanpassingen aan het plan en ook vanavond nog worden er via een hele reeks aan amendementen verbeteringen doorgevoerd. Maar de plannen blijven wat ons betreft te groot, te massaal en niet passend op deze plek.
Vorig jaar juni hebben wij niet ingestemd met voorontwerpbestemmingsplan, maar dit slechts vrijgegeven voor inspraak. Een bewuste keuze om zo lang mogelijk in gesprek te blijven. Om alle partijen aan het woord te laten. Om te proberen er gezamenlijk het beste van te maken. Het is tijd om te concluderen dat het niet goed genoeg is. We voelen ons, net als een groot deel van deze raad, voor het blok gezet door de manier waarop Soestdijk is verkocht. Met een gigantische berg aan achterstallig onderhoud dat door iemand bekostigd moet worden. En ja, Baarn heeft het laatste woord, maar wij voelen ons in de steek gelaten. In de steek gelaten door het rijk, dat ons hiermee opzadelt.
We vinden het jammer dat het ons als raad niet is gelukt om samen op te trekken en nee te zeggen tegen dit plan of harde voorwaarden te stellen. Voorwaarden over het ondertunnelen van de Amsterdamsestraatweg, voorwaarden over het beter beschermen van de natuur, een kleinschaliger plan. Want zoals een inwoner dat mooi zei; Baarn betaalt de prijs. Niet zozeer in euro’s, maar wel – letterlijk en figuurlijk - in natura. Daarom zeggen wij NEE tegen dit voorstel.
