Het eerlijke verhaal over wonen aan de Tolweg

Over precies acht weken gaat Baarn naar de stembus om een nieuwe gemeenteraad te kiezen. Alle partijen die meedoen zullen om het hardst roepen dat er in Baarn meer betaalbare woningen moeten komen. Wij ook.

Dit lijkt de kans om een flinke stap te zetten. Appeltje-eitje, zou je zeggen. Tik als fractie volgende week 120 woningen af en je gaat lachend de campagne in.

De verleiding is groot. Maar nemen we daarmee ook een wijs besluit? Daar heeft de fractie van GroenLinks grote vraagtekens bij.

In 2013 heeft deze raad de Structuurvisie vastgesteld. Met als boodschap: Baarn is niet alleen een dorp om te wonen, maar ook een dorp om te werken en te recreëren. Maar we zitten krap in ons jasje. Dus moeten we het goed organiseren. Kies voor wonen in de kern en bedrijvigheid aan de rand. En verleid bedrijven in de woonkern om te verhuizen naar één van de bedrijventerreinen. Dan komt er in de kern ruimte vrij voor wonen. Helder verhaal.

We zijn nu bijna negen jaar verder. De vraag naar betaalbare woningen is alleen maar toegenomen. Net als de vraag naar ruimte voor bedrijvigheid. De druk op de schaarse ruimte is alleen maar groter geworden.

Ik ga niet herhalen wat het college de afgelopen jaren uit de kast heeft gehaald om dit plan erdoor te drukken. Lees het rapport van de Rekenkamer en luister nog eens naar de behandeling van het STEC-rapport.

De hamvraag blijft: waarom houdt het college koste wat ’t kost vast aan woningbouw op deze rare plek? Vlakbij een drukke toegangsweg, naast een benzinestation en in de buurt van bedrijven die dat absoluut niet zien zitten? Waarom wil het college een halve tot driekwart hectare bedrijventerrein weghalen, terwijl er minimaal 6,5, maar mogelijk wel 10 hectare extra bedrijventerrein nodig is?

En kom niet aan met het antwoord dat er eerder geen mogelijkheden waren. Waarom stond het college niet pal voor betaalbare woningen toen de Gaspard de Coligny vrijkwam? Waarom liet het college zich in slaap sussen toen de prijs van de zogenaamd betaalbare woningen aan de Ericastraat op geniepige wijze toch omhoog ging? En waarom koos het college niet voor een Cultuurhuis op de Brink en liet ze de kans voor tientallen woningen op het Speeldoos-terrein onbenut?

Kort gezegd: waarom laat het college keer op keer kansen liggen voor betaalbare woningen op geschikte locaties? En ligt het daardoor nu op ramkoers met ondernemers die ook ruimte nodig hebben?

Voor wonen zijn in Baarn nog steeds andere oplossingen denkbaar. Voor bedrijvigheid zijn die er niet of nauwelijks. En de ondernemers weten dat. Ze zullen het besluit aanvechten en hebben daarbij sterke troeven in handen. Want het is in strijd met de goede ruimtelijke ordening die we met elkaar hebben afgesproken.

Het eerlijke verhaal aan alle woningzoekenden is dan ook: de kans dat er voor u binnenkort 120 extra betaalbare woningen aan de Tolweg beschikbaar komen is minimaal. Wat GroenLinks betreft moeten we iets anders verzinnen.