Afgelopen najaar bleek al dat de afvalstoffenheffing fors omhoog ging. Voor veel inwoners met een laag inkomen is dat echt een probleem. Onze fractie heeft de afgelopen jaren keer op keer gewaarschuwd voor de voortdurende kostenstijgingen bij de RMN. Ons voormalig raadslid Allal Ennahachi vroeg de wethouder, die tevens in het bestuur van RMN zit, steeds om in te grijpen. 

Nu bleek uit het niets ook nog eens dat RMN een groot financieel tekort heeft. Daarom waren wij mede-indiener van het verzoek om een zogenaamd interpellatiedebat, samen met VoorBaarn en PvdA Baarn. Lees hier de toelichting van waarnemend fractievoorzitter Jeroen Bosman:

675.000 euro tekort bij RMN. 73.000 euro ten laste van de jaarrekening 2020 van de gemeente Baarn. En verdere budgettaire ellende in het verschiet. Out of the blue. Daar is onze fractie boos over.

Het krediet raakt op. RMN heeft geen fraaie geschiedenis als het gaat om kostenoverschrijdingen. Mijn voorganger Allal Ennahachi heeft dat bij iedere begrotingsbehandeling aan de kaak gesteld.

Nog maar enkele maanden geleden moest het college een forse verhoging van de lasten voor onze inwoners aankondigen. Tegelijk wil deze wethouder dat het omgekeerd inzamelen een succes wordt. Onze vraag: hoe dan? Hoe behouden we in vredesnaam draagvlak als de inwoners daar niets voor terugzien?

Natuurlijk kunnen we deze wethouder niet één-op-één verantwoordelijk stellen voor het tekort. Maar zij maakt wel deel uit van een Algemeen Bestuur dat dit niet heeft zien aankomen.

Het is goed dat dit bestuur onmiddellijk heeft besloten om een onafhankelijk expert in de arm te nemen die gaat uitzoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren. Tegelijkertijd wringt er iets als het Algemeen Bestuur opdrachtgever is van een onderzoek dat ook gaat over zijn eigen functioneren. We moeten voorkomen dat de indruk ontstaat dat de slager zijn eigen vlees gaat keuren. Liever zien wij een andere opdrachtgever. Misschien wel een vertegenwoordiging uit de gemeenteraden van de getroffen gemeenten.

En dan nog dit. Het valt ons op dat een groot deel van het tekort lijkt voort te vloeien uit allerlei personele problemen. Meerdere langdurig zieke medewerkers. Meerdere slecht functionerende medewerkers. Afvloeiingstrajecten. Dat roept bij ons grote vragen op over de manier waarop de RMN wordt aangestuurd. Ook dat is wat ons betreft voer voor onderzoek. De onderste steen moet boven. Anders zitten we hier volgend jaar opnieuw.