We worden omringd door allerlei soorten natuur.
De Eempolder, met boerenbedrijven en wat stukken land gereserveerd voor natuurontwikkeling. Het Baarnse Bos, een park waar het elke dag druk is met mensen en honden. De Lage en Hoge Vuursche, waar wandel- en fietsroutes zijn. De mountainbikeroutes slingeren erdoorheen, de paardenroutes. En dan nog wat toeristische activiteiten, hier en daar. Ten slotte, het gebied van paleis Soestdijk dat een groot natuurgebied herbergt, maar ook hier komen woningen, een hotel en concerten.
Zeker de laatste 2 jaar zijn al deze gebieden veel en intensief bezocht.
Natuur reserveren voor het wild, biodiversiteit en vooral stilte gaat ons niet zo goed af in Nederland. Deels omdat we een klein land bewonen met veel mensen. Maar deels komt het ook door de manier waarop we naar de natuur kijken. Natuur geeft geen antwoord, protesteert niet en verliest, tenzij er een politieke partij is die het opneemt voor die natuur, het met rust laten van dat bos.
Dat zagen we bijvoorbeeld bij de plannen voor Soestdijk, waar GroenLinks als een van de weinige partijen tegen stemde. GroenLinks Baarn is tegen de verstoring van dit NNN-gebied (Natuurnetwerk Nederland). Net als het Utrechts Landschap en Natuurmonumenten, die mordicus tegen dit plan zijn. Toch hebben andere partijen hun signaal naast hen neergelegd.
Stilte, biodiversiteit en wild in dit gebied zullen, als alles klaar is, verdwenen zijn. Dan hebben we het weer gedaan, kwetsbare natuur ingeruild voor toeristische attracties. De natuur met rust laten is voor ons erg moeilijk, er zijn altijd wel weer plannen.
In het Groene Hart zien we dat dit voornamelijk agrarische gebied beetje bij beetje volgebouwd wordt. Al 30 jaar staat in elke nota dat dat gebied behouden moet blijven, maar nu heeft 40% van dat gebied inmiddels een andere bestemming gekregen. Bedrijven en woningen.
Misschien groeien we uit ons jasje in Nederland, willen we te veel. Ook het Baarnse buitengebied staat onder druk, nu veel partijen daar willen bouwen. Wij pleiten voor wonen bínnen de bebouwde kom, inbreiding, creatieve oplossingen. Het buitengebied biedt weliswaar kansen voor zonneweides, voor de zo noodzakelijke energietransitie, maar daarbij wordt kwetsbare natuur ontzien en is oog voor biodiversiteit.
Laatst dacht ik: misschien is Nederland wel te klein voor stilte, voor natuur, voor wild. In grotere landen als Frankrijk, Spanje, enzovoort, zijn zo veel gebieden waar het gewoon stil is. Daar zijn hele oude bossen, waar je uren in stilte kunt dwalen.
Daardoor begrijp ik ook beter dat we er harder aan moeten trekken in Nederland. Willen we stilte meer ruimte geven, dan moeten we er harder aan werken.
Dat willen we als GroenLinks, pal staan voor natuur en stilte. U kunt op ons rekenen.
